01:13 - 27 เมษายน 2562

หลายคนอาจเคยผ่านความรู้สึก “เสียดาย” (regret) กันมาทั้งนั้น

ถ้ารู้งี้....น่าจะทำแบบนี้....

น่าจะทำแบบนั้น

น่าจะเจอกันเร็วกว่านี้

น่าจะอย่างนั้น น่าจะอย่างนี้

ข้าพเจ้าเคยมีความรู้สึกเช่นเดียวกับกระทู้พันทิปกระทู้นี้

 

แต่สุดท้ายแล้วข้าพเจ้ากลับคิดว่า

 

 

คนที่ใช่ ต่อให้ใช่ยังไง ถ้ามาในเวลาที่ไม่ใช่

หรือเราไม่ใช่สำหรับเขา

ก็ไม่เรียกว่าคนที่ใช่

และไม่ควรบังคับ หรือพยายามใดๆทั้งนั้น 

 

ตรงกับสำนวนภาษาอังกฤษที่ว่า

 

 

จริงๆแล้วของบางอย่างควรค่าแก่การมองไกล ๆเท่านั้น

(ข้าพเจ้าจำไม่ได้ว่าหนังสือชื่ออะไร แต่เคยอ่านแนวความคิดนี้มา)

พระจันทร์ 🌙 มองไกล ๆ ก็สวยดีนะ... สีเหลือง นวล สุกสว่าง สดใส

แต่ถ้าเราพินิจใกล้ๆ จะพบว่ามันไม่สวยเช่นนั้นเลย เป็นหลุม เป็นบ่อ 🌔

ดอกไม้บางชนิด 🌸 ดูไกล ๆ ก็สวยดีนะ

แต่เมื่อเข้าไปใกล้ อาจพบกับกลิ่นอบอวล ไม่น่าพิสสมัย (ใช่ดอกลีลาวดีรึเปล่าหว่า)

เช่นนั้นแล

คนบางคนก็เช่นกัน.. คุยผ่าน ๆ เห็นแค่ด้านที่เขาอยากให้เห็น ทำให้เราประทับใจได้ง่าย

แต่ถ้าลองเข้าใกล้มากขึ้น สนิทมากขึ้น... เราอาจพบว่าเขาไม่ได้ดี น่าคบหา แบบที่เราคาดหวังอยู่ก็ได้

 

การอยู่ห่าง ๆ เว้นระยะห่าง ขออยู่สถานะแค่ตรงนี้ อาจดีที่สุด ที่ได้เห็นเขาในด้านดี ประทับใจในสิ่งเหล่านั้น

แค่นี้ก็พอแล้ว

”ก็ดีซะอีกเนอะ 😊“

ถ้ายิ่งใกล้ อาจจะยิ่งผิดหวังก็ได้นะ

แค่มองจากมุมนี้ ก็ดีแล้วหละ

 

ปล. วันนี้ยายข้าพเจ้าเข้ารพ. ข้าพเจ้าเป็นห่วงยายเหลือเกิน.. ได้แต่อธิษฐานให้ยายกลับมาแข็งแรงไวๆ

อยู่กับข้าพเจ้าไปนาน ๆ หลังจากเหตุการณ์วันนี้เกิดขึ้น ทำให้ข้าพเจ้าคิดได้ ว่าสิ่งที่ข้าพเจ้าควร priority 

คือการอยู่กับคนข้าง ๆ ในโลกแห่งความจริง ที่เขารักเรา มากกว่าการวิ่งไล่ตามสิ่งที่ไม่ใช่ เพราะไม่อยาก

”ข่มเขาโคขืนให้กลืนหญ้า”

จู๊ดไนท์ 😴😴

1.11 am