15:27 - 14 พฤษภาคม 2563 (แก้ไขล่าสุด 15:59 - 14 พฤษภาคม 2563)

 

น้ำ……..ใจคนล้นค่ากว่าสิ่งไหน

ใส……..กระจ่างสว่างไกลประดุจแสง

 

ใจ……..มนุษย์ผ่องผุดพิสุทธิแจ้ง

จริง…….เท็จไซร้แจ่มแจ้งแยกชั่วดี

มงคล…..ธรรมบำเพ็ญเห็นประจักษ์

ธรรม……ปฏิบัติเป็นหลักมั่นไม่ผันหนี

อภัย…….เถิดชั่ว – ช้าประดามี

บาป……..กลับดีด้วยมีใจสำนึกตน

คนเราเกิดมาย่อมนำพาชีวิตหมายมั่นสู่ความมั่นคง มนุษย์จึงดำรงชีพดำเนินชีวิตไปตามทิศทางที่นำไปสู่เป้าหมายแห่งความสุขสบาย คนเป็นอันมากมักนึกถึงแต่ความั่งมีเฉพาะภายนอกกายเป็นเหตุให้หลายต่อหลายครั้งคนเราจึงถลำออกนอกวิถีแห่งความดีงามด้วยหมายมั่นจะมากมี ชีวิตเลยต้องด้นรนไปตามยถาประดุจเศษสวะที่พัดพาไปเรื่อย ๆ ตามกระแสน้ำ ยากนักจะลอยไหลพัดทวนน้ำไปสู่ต้นสายอันบริสุทธิ์ – สะอาดเปรียบได้กับใจของคนเราเมื่อปลอ่ยให้ฟุ้งเฟื้อเห่อเหิมไปตามกระแสกเลสใจจึงไหลลิ่วไปสู่ความเวิ้งว้างอันหาฟากฝั่งไมพบหากในทางตรงกันข้าม ถ้ามนุษย์รู้จักขัดขืนฝืนกระแสแห่งความอยากได้ใคร่มีแล้วน้ำใจฝืนทวนน้ำไปสู่จิตเดิมอันเป็นต้นธารแห่งกุศลใจของคนก็จะสะอาดใสเฉกเช่นเดียวกับตาน้ำอันบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้ตะกอนอันขุ่นมัว อันเป็นวิถีกลับสู่ความดีงามของชีวิตน้ำที่ใสเหมือนใจที่จริง ย่อมสงบนิ่งสว่างกระจ่างแจ้งอยู่

โดยเสมอ น้ำใส – ใจริงแม้ยากจะหาเจอในหมู่มวลมนุษย์ แต่ใช่ลำบากสุดเกินค้นพบ หากคนเรารู้จักลดเลิกต่ออกุศลกรรมแล้วสำนึกนำชีวิตไปพ้นไปจากความผิดพลาดแต่เก่าก่อน มองย้อนดูตนแจ้งกมลในความผิดคิดชั่วที่เคยกระทำ มีความสำนึกผิดแล้วน้อมนำไปแก้ไขให้ถูกต้องมุ่งมองไปสู่ทางสายตรงของชีวิต ตั้งจิตปรารถณาแสวงหาน้ำใสใจริงในตัวเราเอง แสวงหาน้ำมิตรจากกัลญาสหาย อย่าได้กลับกลายน้ำใจไมตรีอันมีต่อกันแล้วพร้อมพากันไปสู่วิถีทางแห่งความดี – ความงาม ความจริง ละทิ้งอกุศลแต่เก่าก่อนมุ่งหน้าสู่ครรลองแห่งคุณธรรม มีน้ำใจใสสว่างอยู่เป็นนิตย์แล้วเคียงคู่กับกัลยาณมิตร เพื่อพิชิตกำราบกิเลสบาปทั้งปวงเพื่อให้ถึงที่สุดแห่งความร้างไร้ทุกข์ข่วงเข็ญ มีความสงบเย็นอยู่เป็นิจกาลขอมโนปณิธานนี้จงสัมฤทธิ์ – จงสัมฤธิ์ แ่ก่กุศลแห่งกิจมงคลพิธีอภัยบาปโดยทั่วหน้ากันทุกท่านเทอญ

น้ำขุ่นใสมีตะกอนไม่นอนนิ่ง

ใจหม่นมัวไม่เห็นจริงยิ่งเลือนหลง

น้ำไม่ใสใจไม่แจ้งยิ่งต่ำลง

อกุศลข้นขุ่นให้วุ่นวาย

น้ำไม่ใส – ใจไม่จริงดุแปลกเปลี่ยน

เหมือนมนุษย์ยังวนเวียนไม่ห่างหาย

ในวัฏฏะแห่งการเกิด – แก่ – เจ็บ – ตาย

จากเริ่มต้นจรดปลายตะกอนคน

รู้ทวนน้ำดำเนินย้อนคืนต้นธาร

ณ.สถานที่ซึ่งเปี่ยมกุศล

คัดมาจากหนังสือ บรมธรรม

ชุดคู่มือมนุษย์เพื่อการสร้างสรรค์ชีวิต