วิการรูป คือ รูปที่ทำให้มีอาการที่ต่าง หรือเปลี่ยนไปจากเดิม หมายถึง อสภาวรูป ๓ รูป คือลหุตารูป มุทุตารูป กัมมัญญตารูป เป็นอาการเบา อ่อน และควรแก่การงานของสภาวรูป ก็คือ กลุ่มของอวินิพโภครูปนั่นแหละที่เบา

อ่อน ควรแก่การงาน จึงทำให้สัตว์บุคคลทำกิจการงานได้สะดวก รู้สึกกระฉับกระเฉง วิการรูปทั้ง ๓ นี้เกิดจากสมุฏฐาน ๓ คือ จิต อุตุ และอาหาร เพราะฉะนั้น ถ้าสมุฏฐานใดบกพร่อง วิการรูปที่เกิดจากสมุฏฐานนั้น ก็ไม่มีกำลัง เช่น จิตอ่อนแอ อ่อนเพลียละเหี่ยใจ ก็ทำให้ไม่มีแรง หรืออากาศร้อน หนาวเกินไป ก็ทำให้ร่างกายไม่เบา ไม่อ่อน ไม่ควรแก่การงาน หรือขณะที่รับประทานอาหารที่เป็นพิษ หรือขณะที่หิวมาก ๆ ร่างกายก็อิดโรย

เพราะวิการรูปทั้ง ๓ ไม่เกิด หรือเกิดแต่ไม่มีกำลัง วิการรูปเมื่อเกิด ต้องเกิดพร้อมกันทั้ง ๓ และเกิดเฉพาะในรูปที่เป็นสัตว์บุคคลเท่านั้น (รูปที่มีใจครอง) ไม่เกิดในรูปที่เป็นสิ่งไม่มีชีวิต (รูปที่ไม่มีใจครอง)นอกจากนั้น เมื่อจิตต้องการเคลื่อนไหวส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย ร่างกายส่วนนั้นจะต้องมีวิการรูปที่เกิดจากอุตุ (ความสม่ำเสมอของธาตุเย็นร้อน) เป็นสมุฏฐานและมีวิการรูปที่เกิดจากอาหาร(โอชารูป) เป็นสมุฏฐานด้วย มิฉะนั้นแล้ว แม้จิตต้องการจะเคลื่อนไหว รูปก็เคลื่อนไหวไม่ได้ เช่น ผู้ที่เป็นอัมพาตหรือเคล็ดขัดยอก กระปลกกระเปลี้ย เป็นต้น ซึงไม่มีวิการรูปเกิด