“คิดถึง”.. คำคำหนึ่งที่แสนไพเราะและอ่อนหวาน

หากทว่า.. ได้แอบแฝงความเศร้าส้อยเอาไว้อย่างลึกซึ่ง

เพราะในคำว่า “คิดถึง” อันแสนหวาน

ได้ซ้อนความหมายของการพลัดพรากจากคน..

..อันเป็นที่รัก..

ไว้ในความห่างไกล

“คิดถึง”.. จึงเป็นความรู้สึกที่ประหลาดล้ำ

ที่มีทั้งความอบอุ่นและอ้างว้าง

หากแต่ก็เปี่ยมไปด้วยความโศกเศร้า

และสำหรับคนเหงา..

คำคำนี้.. ช่างมีค่าต่อความรู้สึก..

..“อย่างเหลือเกิน”..

*************

เป็นเพียงหนึ่งอารมณ์จมความคิด 
ด้วยดวงจิตหดหู่อยู่บางเรื่อง
คิดวกวนไปมาน่าแค้นเคือง 
มันสิ้นเปลืองสมองของเวลา

คิดจนเหงาคิดจนเศร้าปวดร้าวลึก 
คิดจนดึก...คิดไม่นอนใจอ่อนล้า
คิดถึงคนจากไปจนไกลตา 
คิดเพียงว่านานจริงหนอ...การรอคอย...