คนมีธรรมนำโลกให้จำเริญ
คนห่างธรรมเลยเกิน โลกเศร้า
คนมีธรรมดำเนินโลกสุขสราญแล
คนสุขทุกค่ำเช้าชิดเชื้อธรรมเสมอ
คุณธรรมที่เรานั้นควรมี
กตัญญูกตเวทีเริ่มต้น

เมตตาเป็นวารีขันติอีกแล
ธรรมนี้มีคุณล้นภูมิพื้นคนดี
ผูกใจเจ็บก่อเวรนั้นไม่ดี
เราควรผูกไมตรีเอาไว้
ร่วมรักสามัคคีกันเถิด
เวรระงับได้ผ่านพ้นภัยผอง

อนิจฺจา วต สงฺขารา อุปฺปาทวยธมฺมินโน อุปฺปชฺชิตฺวา นิรฺฌนติ เตํ วูปสโมสุโข (May 27, 2010)

สังขารไม่เที่ยงแน่นา
พุทธองค์ตรัสวาจาบอกไว้
เกิด - เสื่อมเรื่องธรรมดา เกิดดับอีกแล
สยบมันเป็นเหตุให้พบสุขสันติ์ ฯ
ผู้ไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่เป็นอดีต

ไม่บ่นถึงสิ่งที่เป็นอนาคต
ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยสิ่งเป็นปัจจุบัน
ท่านเรียกว่าผู้สันโดษ
ขึ้นชื่อว่าความโกรธผู้อื่น
ย่อมเหมือนดังจับถ่านเพลิงที่ปราศจากเปลว

และจับเหล็กอันร้อน และคูถ เป็นต้น แล้วประหารผู้อื่น
แม้ผู้อื่นโกรธเราแล้วเขาจักทำอะไรเราได้
เขาจักอาจเพื่อยังคุณอันมี  ศีล เป็นต้น ของเราให้พินาศไปได้หรือ
เรามาด้วยกรรมของเรา เราก็จักไปด้วยกรรมของเราเท่านั้น
ข้อสำคัญเวลาเราโกรธใคร ๆ จงรู้ไว้ว่าไม่มีเขามีแต่กิเลสของเรา