สเปซของ มิตตา

คะ จะพยายามค่ะ ^^

อรุณสวัสดิ์ครับ..น้องมิต เมื่อคืนฝันดีหรือเปล่า..

ครับ..หลับให้เป็นสุขนะครับ..น้องมิต..

โห..น้องมิตถาม..ในสิ่งที่พี่ยังเข้าไม่ถึง แล้วพี่จะตอบได้ไงล่ะครับ พี่ไม่รู้ว่า..จิตของพระโสดาบันเป็นอย่างไร ทราบแต่เพียงว่า..พระโสดาบัน สามารถละสังโยชน์(กิเลส..เครื่องร้อยรัด)..ได้สามข้อ คือ..1.สักกายทิฏฐิ..ความเห็นผิดในตัวตน 2.วิจิกิจฉา..ความลังเลสงสัยในธรรมทั้งปวง และ..3.ศีลลัพปรามาส..การยึดถือศีลแบบลูบคลำ อย่างเช่นชาวบ้านทั่วไปปฏิบัติกันอยู่นี่แหละครับ พี่ขยายความในข้อนี้หน่อยนะครับ เนื่องจากพระโสดาบัน..มีจิตเข้าถึงธรรมแล้ว หมดความสงสัยในธรรมทั้งปวง จึงมีศีลเป็นปกติ ไม่ต้องหักห้ามใจในการที่จะไปล่วงละเมิดศีล คือ..แทนที่จะต้องรักษาศีล แต่กลับเป็นศีล..รักษาตัวท่านเองครับ พี่พอจะเข้าใจนะ แต่พี่อธิบายไม่ได้ เพราะเหลือวิสัยที่จะอธิบายครับ ส่วนเวทนานั้น..จะดับ(ชั่วคราว)ได้..เมื่อจิตอยู่ในองค์ฌานเท่านั้น ถ้าไม่ได้อยู่ในองค์ฌาน ก็ยังมีความรู้สึกอยู่ แต่ผู้ที่เจริญสติปัฏฐานอยู่เนืองนิตย์ แม้มีความรู้สึกในเวทนาอยู่ ก็สามารถแยกออกจากจิตได้.. คือยังรู้สึกอยู่ แต่ไม่กระวนกระวาย คือเข้าใจในสภาวธรรมของเวทนา เห็นด้วยปัญญา เวทนาจึงเข้าไม่ถึงจิต แต่กายยังรับรู้อยู่ พี่เคยอ่านชีวประวัติของท่านธัมมวิตกโกภิกขุ(ตรึก จินตยานนท์) ท่านเป็นภิกษุที่มีจริยาวัตรที่งดงาม พูดน้อย มีกตัญญูเป็นเลิศ ท่านเป็นมหาดเล็กในรัชกาลที่6(ถ้าพี่จำไม่ผิด) หลังจากสิ้นรัชกาลที่6แล้ว ท่านออกบวชเพื่ออุทิศพระราชกุศลให้พระองค์ท่าน เนื่องจากสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณในองค์ท่าน และไม่ได้ลาสิกขาเลย ท่านเป็นพระที่มีศีลาจารวัตรที่งดงาม เป็นที่กล่าวขานกันทั่วไป มีอยู่ครั้งหนึ่ง ท่านป่วยด้วยโรคมะเร็งในลำคอและมีแผลด้วย แพทย์ที่ให้การรักษาจะฉีดยาระงับปวดให้ แต่ท่านปฏิเสธ หมอถามว่า..ท่านไม่ปวดหรือ?..ท่านว่า..ปวดอยู่..แต่มันเข้าไม่ถึงใจ และในกาลต่อมาท่านก็มรณะภาพด้วยโรคมะเร็งอย่างสงบ และใครๆก็ยกย่องท่านว่าเป็นพระอรหันต์รูปหนึ่ง และเหรียญรูปเหมือนของท่านก็โด่งดังมากในยุคนึง ที่พี่ยกประวัติของท่านมาเล่าให้ฟังนี้ ก็เพื่อชี้ให้เห็นว่า จิตเมื่อเข้าถึงธรรมชั้นสูงแล้ว ก็อยู่เหนือเวทนาได้ มิใช่เวทนาดับไป แต่จิตต่างหาก..ที่อยู่เหนือเวทนาครับ

เรียกตามนั้นแหละค่ะ กาลาเดียน ^^

หึหึ..อันนี้..พี่ไม่ออกความเห็นนะครับ

อ่านจากตำรา..ก็ไม่เหมือนเห็นด้วยตาตัวเองหรอกครับ พี่ก็อ่านตำรามามาก แต่ก็ไม่เคยเชื่อได้สนิทใจเลยครับ น้องมิตก็เหมือนกัน..อย่าเชื่อตำาเลยครับ ทำให้ได้รู้ได้เห็นด้วยตาตนเองดีกว่าครับ จะได้ไม่เป็น..เถรใบลานเปล่า..

อยากเห็นเหมือนกันค่ะ เผื่อจะได้รู้ จะได้เตรียมตัวทัน เผื่อมันจะเป็รแรงบันดาลใจในการสร้างความดี

555+..มันเรียกยาก(พิมพ์เยอะ)นี่ครับ!...อิอิ

หึหึหึ...คนมีจริตและความชอบเหมือนกัน ย่อมมีแรงดึงดูดเข้าหากันครับ กรรม..เป็นผู้กำหนดชะตาของสัตว์ในสังสารวัฏ.. นี่พี่ยังไม่รู้จักชื่อเธอเลยเนี่ย!

โรงเรียนปฐม...หรือประถมครับ! แล้วไปทำไรเหรอ?

แล้วน้องมิตล่ะครับ! ตั้งแต่เช้า..อยู่หน้าคอมตลอดเลยเหรอ?

ทานกะต้มจืดมะระ กับแกงฟักทองครับ พี่ทำเองกะมือเลยน๊า...อิอิ

ที่บ้านพี่มีครบ3ฤดูเลยครับ ร้อนอบอ้าว2วัน แล้วฝนก็ตก พอฝนตกแล้ว ก็หนาวครับ แต่คงหนาวสู้บ้านมิตไม่ได้แน่ๆ

หนาวๆกำลังพอดีครับ รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยครับ คิดถึงจัง ^ ^